ترس دشمن از حجاب زینب است
حفظ چـــادر انقلاب زینب است
اندکی تأمل ...
آی مردم! چه چیزی گم کرده اید که اینگونه تند و تیز به جلو میروید، نگاهی به پشت سرتان بیندازید،
ببینید چه کاری با نام مسلمان و شیعه کرده اید، دست نگه دارید!
آیا نمی دانید که این دنیا زود گذر است
و به زودی برای پاسخ در پشت میز محاکمه الهی حاضر می شویم؟
و آن زمانی که صفحات زندگی همچون پرده ای در مقابل چشمانتان نمایش داده خواهد شد
(بی عفتی/ غیبت/ دروغ/ تهمت و افتراء/ ریا/ حرام خواری/ رشوه و ... )
آیا پاسخی در برابر مواخذه اعمالتان در پیشگاه حق تعالی خواهید داشت؟
با وجود آگاهی و علمی که به نتیجه اعمالتان داشتید؟
با وجود 124000 بشیر و نذیر و آیات وحی و خاندان رسالت؟؟؟
آیا زمان آن نرسیده است که به فطرت پاک خویش بازگردیم؟
خدایا ....
جنازه پسرشونُ که آوردند
چیزی جزء دو سه کیلو استخون نبود
پدر سرشو بالا گرفت و گفت:حاج خانم غصه نخوری ها !!!
دقیقا وزن همون روزیه که خدا بهمون هدیه دادِش
کربــــلا
راست گفته اند عالم از چهار عنصر تشکیل شده:
آب، آتش، خاک، هوا …
آبی که از تو دریغ کردند
آتشی که در خیمه گاهت افتاد
خاکی که شد سجده گاه و طبیب دردها
و هوایی که عمری ست افتاده در دل ها …
ترکیب این چهار عنصر می شود کـــــــــــــــربلا …
علمدار کربلا
ای چشم تو بیمار، گرفتار، گرفتار
برخیز چه پیشامده این بار علمدار
گیریم که دست و علم و مشک بیفتد
برخیز فدای سرت انگار نه انگار
تیرها بین کمان است بیا برگردیم ...
رنگ ها رنگ خزان است بیا برگردیم
این سفر بار گران است بیا برگردیم
صحبت از جایزه و ملک ری و گندم بود
خواهرت دل نگران است بیا برگردیم
چشم شوری به علی اکبرتان خیره شده
قصه ی مرگ جوان است بیا برگردیم
صحبت از دیده ی دریایی عباس شده
تیرها بین کمان است بیا برگردیم
ساربان خیره شده بر خَم انگشتری ات
خنجرش نقره نشان است بیا برگردیم
خواب دیدم که سرت بر سر خاک افتاده
رنگ این خاک همان است بیا برگردیم
یک طرف این همه زن در طرف دیگر جنگ
لشگری چشم چران است بیا برگردیم
یه روزی میاد ازسفر .... هَل مِن ناصِراً یَنصُرُنی
هَل مِن ناصِراً یَنصُرُنی؟
عاشورا فقط برای سوختن نیست، برای حرکت هم هست ...
باید از حسین تا خدا پل بزنیم ...
گوش بدید، هنوز هم صدای «هَل مِن ناصِراً یَنصُرُنی» هست، هنوزم هست کسی که هر صبح و شام این پیام رو به جانها فریاد می زنه که «هَل مِن ناصِراً یَنصُرُنی» ؟
کیست مرا یاری کند؟.....
هنوز هم هست، مهدی فاطمه، پسر دردانة حضرت زهرا (س)، منتظر جواب من و توست.
هر روز می تونیم به اماممون جواب بدیم، هر روز میشه با کارامون عشقمون رو نشون بدیم، ترک گناه کنیم، وفاداریمون رو ثابت کنیم، هر روز می تونیم ...
پس بیاید این جمله رو با تمام وجود به تجلّی در بیاریم که:
.............“ (تو ضربان قلب منی، یا مهدی (عج ”
سلام بر یاس خوشبوی علی
باران آمد....
و هرم حضور آفتابی‌اش سلام و صلوات را مهمان چشمان عاشقان کرد و حضور و رایحه سبز ایمان را تکرار،
سالروز ولادت ام ابیها مادر امامت، همسر ولایت و دخت نبوت بر تمامی دوستداران حضرتش مبارک باد
منزل گاه صالحان و شایستگان بهشت جاویدان است؛ آنان که راه سعادت را شناختند و خود
راه هدایتی برای سعادت دیگران شدند. اولیای الهی و خاندان عصمت و طهارت، از جمله
اینانند و فاطمه فرزند محمد (ص)، اولین این بزرگواران است که وارد بهشت می شود.
پدر بزرگوارش رسول خدا (ص) فرموده است:
«اولین کسی که وارد بهشت می شود، فاطمه (س) است».
چند گاهیست ...
چند گاهی ست ...
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن»
با آمدن نام دلربایت دلم نمی لرزد.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«صلواتک علیه و علی آبائه»
به یاد مصیبتهای اهل البیتت اشک ماتم نمی ریزم.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«فی هذه الساعة»
دگر به این نمی اندیشم که در این ساعت کجا منزل گرفته ای.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«و فی کل الساعة»
دلم نمی سوزد که همه ساعاتم از آن تو نیست.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«ولیا و حافظا»
احساس نمی کنم که سرپرستم،
امامم کنار من ایستاده و قطره های اشکم را
به نظاره نشسته است.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
امامم کنار من ایستاده و قطره های اشکم را
به نظاره نشسته است.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«و قائدا و ناصرا»
به یاد پیروزی لشکرت،
در میان گریه لبخند بر لبم نقش نمی زند.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
در میان گریه لبخند بر لبم نقش نمی زند.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«و دلیلا و عینا»
یقین ندارم که تو راهنما و نگهبان منی.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«حتی تسکنه أرضک طوعا»
یقین ندارم که روز حکومت تو بر زمین،
من هم شاهد مدینه فاضله ات باشم.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
من هم شاهد مدینه فاضله ات باشم.
چند گاهی ست وقتی می گویم:
«و تمتعه فیها طویلا»
به حال آنانی که در زمان دراز حکومت شیرین
تو طعم عدالت را می چشند غبطه نمی خورم ...
اما چند گاهی ست دعای فرج را چند بار می خوانم
تا هم با آمدن نامت دلم بلرزد،
هم اشکم بریزد، هم در جست و جویت باشم،
هم سرپرستم باشی،
هم به حال مردمان عصر ظهور غبطه بخورم
و هم احساس کنم خدا در نزدیکی من است
و تو ذخیرۀ خدایی که همیشه با منی ...
اللهم عجل لولیک الفرج ...
تو طعم عدالت را می چشند غبطه نمی خورم ...
اما چند گاهی ست دعای فرج را چند بار می خوانم
تا هم با آمدن نامت دلم بلرزد،
هم اشکم بریزد، هم در جست و جویت باشم،
هم سرپرستم باشی،
هم به حال مردمان عصر ظهور غبطه بخورم
و هم احساس کنم خدا در نزدیکی من است
و تو ذخیرۀ خدایی که همیشه با منی ...
اللهم عجل لولیک الفرج ...
مردم ما چادر را انتخاب کرده اند
مردم ما چادر را انتخاب کرده اند. البته ما هیچ وقت نگفتیم که «حتماً چادر باشد و غیر چادر نباشد.» گفتیم که «چادر بهتر از حجاب‌هاى دیگر است.» ولى زنان ما می خواهند حجاب خودشان را حفظ کنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملى ماست. چادر، پیش از آنکه یک حجاب اسلامى باشد، یک حجاب ایرانى است. مال مردم ما و لباس ملى ماست
شخصیت حضرت فاطمه (س) در کلام رهبر معظم انقلاب
در شأن والای حضرت زهرا (س) فرموده اند: «شخصیت زهرای اطهر (س) در ابعاد سیاسی، اجتماعی و جهادی، شخصیت ممتاز و برجسته‌ای است، به طوری که همه زنان مبارز و انقلابی و برجسته سیاسی عالم، می‌توانند از زندگی کوتاه و پر مغز او درس بگیرند.»
بهانه ی خلقت
از شخصیت فاطمه
سخن گفتن بسیار دشوار است. فاطمه یک زن بود، آنچنان که اسلام میخواهد که
زن باشد. تصویر سیمای او را پیامبر، خود رسم کرده بود و او را در کوره های
سختی و فقر و مبارزه و آموزش های عمیق و شگفت انسانی خویش پرورده و ناب
ساخته بود.
وی در همه ابعاد گوناگون (زن بودن) نمونه شده بود .....
گفتگو با امام زمان
مثل هر بار برای تو نوشتم:
دل من خون شد ازین غم، تو کجایی؟
و ای کاش که این جمعه بیایی!
دل من تاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره، مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد؟
تو کجایی؟ تو کجایی...
و ای کاش که این جمعه بیایی!
دل من تاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره، مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد؟
تو کجایی؟ تو کجایی...
و تو انگار به قلبم بنویسی:
که چرا هیچ نگویند
مگر این منجی دلسوز، طرفدار ندارد، که غریب است؟
و عجیب است
که پس از قرن و هزاره
هنوزم که هنوز است
دو چشمش به راه است
و مگر سیصد و اندی نفر از شیفتگانش، زیاد است
که گویند
به اندازه یک «بدر» علمدار ندارد!
و گویند چرا این همه مشتاق، ولی او سپهش یار ندارد! که چرا هیچ نگویند
مگر این منجی دلسوز، طرفدار ندارد، که غریب است؟
و عجیب است
که پس از قرن و هزاره
هنوزم که هنوز است
دو چشمش به راه است
و مگر سیصد و اندی نفر از شیفتگانش، زیاد است
که گویند
به اندازه یک «بدر» علمدار ندارد!
تو آمدی و دیدی خوابیم ...
دیریست که آواره ی دشتی آقارفتی و دوباره برنگشتی آقاشاید که تو آمدی و دیدی خوابیم
از خیر تماممان گذشتی آقا...
از خیر تماممان گذشتی آقا...
اللهم عجّل لولیک الفرج